Đurađ Kastriot, poznat kao Skenderbeg, rođen je 6. maja 1405. godine u Sini, a preminuo je 17. januara 1468. u Lješu. Bio je poznat kao borac protiv osmanske dominacije i pokušaja islamizacije.

Skender-beg je bio simbol nacionalnog herojstva za albance Đurađ Kastriot Skenderbeg (1405. - 17. januar 1468) bio je plemić iz feudalne porodice Kastrioti, koji je imao kontrolu nad djelovima centralne Albanije i istočne Makedonije tokom 14. i 15. vijeka. Poput mnogih plemića tog doba, težio je proširenju svoje teritorije, sklapajući saveze i praveći ustupke radi podrške i zaštite. Rođen je u okolini grada Debra, u pograničnom području između današnje Makedonije i Albanije, u selu pod kontrolom svog djeda Pavla Kastrioti, koji je bio vazal Osmanskog carstva. Poslan je u Jedrene kao zalog odanosti svog oca Gjona, takođe osmanskog vazala. Nakon obrazovanja i vojne karijere, postao je subaša u Kroji (1437-8), a potom sandžakbeg Debarskog sandžaka 1440. godine. Iako su mu rođaci nudili da se pridruži anti-osmanskoj pobuni u Albaniji (1432-8), ostao je vjeran sultanu kako bi očuvao privid lojalnosti. Kada je primijetio stvaranje saveza protiv Osmanlija, dezertirao je i vratio se u Albaniju. Sa oko 300 svojih vojnika, obmanuo je subašu Kroje falsifikovanim sultanovim pismom i preuzeo kontrolu nad gradom. Tokom narednih 25 godina uspješno je ratova o protiv Osmanskog carstva u Albaniji i Makedoniji, povremeno ratujući i protiv Mletačke Republike i za račun Napuljskog kralja u Italiji, kao i protiv Srbije koja je jednom prilikom izdala Skenderbega i Hunjadija u ratu protiv Osmanlija. Preminuo je 1468. u Lješu. Zbog svoje borbe protiv Osmanlija, prvo ga je proslavila Katolička crkva, iako je u jednom periodu svog života bio i musliman i pravoslavac, a ubrzo su ga slavili i slovenski narodi s Balkana koji su ga smatrali svojim nacionalnim herojem. U svojim pismima, Kastrioti se uvek potpisivao s titulom "Albanski knez". Od 15. vijeka, Skenderbeg je bio tema brojnih književnih i umetničkih djela.